Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΣΕΙΡΟ ΣΤΟ ΠΑΟ

* Οπως προκύπτει εκ των αποτελεσμάτων, η μεθοδική δουλειά του προπονητή με την πλήρη (υπο)στήριξη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός άρχισε να αποδίδει καρπούς
Πώς ο κ. Πεσέιρο ανέβασε το Τριφύλλι στην κορυφή
Τι άλλαξε ο πορτογάλος τεχνικός στην αγωνιστική φιλοσοφία και στην ψυχολογία της ομάδας αλλά και στην αντιμετώπιση των παικτών

Ι. ΣΕΡΕΤΗΣ

«Ο Πεσέϊρο έχει στήσει διάφορες ομάδες. Εχει δείξει έργο. Είναι καλός προπονητής και το έχει αποδείξει σε όσες ομάδες εργάστηκε» έλεγε ο βόσνιος τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού κ. Γιάσμινκο Βέλιτς το καλοκαίρι, όταν για δεύτερη διαδοχική σεζόν πολλοί φίλοι του Τριφυλλιού ήθελαν στον πάγκο της αγαπημένης ομάδας τους τον («ελεύθερο») κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς. Για πολλοστή φορά η δυσπιστία κυριαρχούσε και οι περισσότεροι οπαδοί των Πρασίνων έβλεπαν το ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο. Πέντε μήνες μετά, και λόγω των θετικών αποτελεσμάτων και λόγω της ποδοσφαιρικής υγείας που αναδύεται συνολικά από το Τριφύλλι, οι αμφιβολίες για τις ικανότητες του 47χρονου πορτογάλου προπονητή, ο οποίος λατρεύει τις ταυρομαχίες, έχουν σχεδόν διαλυθεί...

Επειτα από χρόνια τα περίφημα «όλε, όλε» επέστρεψαν στη Λεωφόρο ως επωδός της νίκης επί της ΑΕΚ και της αναρρίχησης του Παναθηναϊκού στην κορυφή της βαθμολογίας. Ωστόσο δεν ήταν αυτή καθαυτή η επιτυχία που «ξετρέλανε» παίκτες και οπαδούς αλλά η θετική αύρα και η εικόνα ποδοσφαιρικής υγείας που εκπέμπει η ομάδα. Αρετές που ασφαλώς πιστώνονται κυρίως στον προπονητή κ. Ζοζέ Πεσέιρο (επάνω δεξιά)

Αν αναλογιστεί κάποιος τις συνθήκες υπό τις οποίες ο γεννημένος στο χωριό Κορούτσε κ. Ζοζέ Πεσέιρο ήρθε στην Παιανία και το χρονικό διάστημα στο οποίο κατόρθωσε να καταξιωθεί στην ποδοσφαιρική συνείδηση της πράσινης (και όχι μόνο) φίλαθλης κοινής γνώμης, μπορεί να μιλήσει για άθλο! Αν όλοι γνώριζαν την εκτίμηση που τρέφει προς το πρόσωπό του ένας αυθεντικός ποδοσφαιράνθρωπος όπως ο συμπατριώτης του κ. Φερνάντο Σάντος ή ένας τεχνικός ο οποίος κάθεται δίπλα στον σερ Αλεξ Φέργκιουσον στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπως ο (επίσης Πορτογάλος) κ. Κάρλος Κεϊρόζ, ίσως ο «εκλεκτός» του κ. Γιάσμινκο Βέλιτς να μην είχε αντιμετωπιστεί αρχικά με έντονη αμφισβήτηση.

Διότι η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι εκτίμησαν τη διαδρομή του κόουτς Πεσέιρο με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας ως τον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 2005. Περισσότεροι μιλούσαν για την ήττα της πορτογαλικής ομάδας από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον αγώνα που είχε γίνει στο γήπεδο της Σπόρτινγκ, το «Ζοζέ Αλβαλάδε»! Λίγοι αξιολόγησαν σωστά τη θητεία του στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης ως βοηθού του κ. Κεϊρόζ το 2004. Απαντες όμως είχαν καταγράψει στον «σκληρό δίσκο» τους την περυσινή θητεία του στην Αλ Χιλάλ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ο κ. Βέλιτς συνυπολόγισε τα πάντα όταν τον πρόκρινε. Αλλά στάθηκε πολύ περισσότερο στις ποδοσφαιρικές αρχές του, στα κίνητρά του, στον χαρακτήρα του κ. Πεσέιρο: τουτέστιν, στις ουσιαστικές παραμέτρους!

* Οι «παροχές» των διοικούντων

Το σημαντικότερο τούτη τη φορά δεν ήταν ότι η ΠΑΕ Παναθηναϊκός είχε ξεκάθαρο πλάνο. Τέτοιο υπήρχε και άλλες φορές. Η διαφορά έγκειται στη δεδομένη αποφασιστικότητά της για υλοποίησή του. Ο κ. Πεσέιρο, ο οποίος ξεκίνησε την προπονητική καριέρα του στην ηλικία του Γιάννη Γκούμα και του Νίκου Λυμπερόπουλου (στα 32 χρόνια του, στην Ουνιάο Σανταρέμ), είναι ο πρώτος τεχνικός του Τριφυλλιού μετά τον κ. Ιβιτσα Οσιμ που υπέγραψε διετούς διάρκειας συμβόλαιο. Εχει αναπτύξει με τον τεχνικό διευθυντή και ψυχικούς εκτός από επαγγελματικούς δεσμούς.

Οι κκ. Πεσέιρο και Βέλιτς γνωρίζουν τον αντίκτυπο που θα έχει η επιτυχία και η αποτυχία του ενός στον άλλον. Ιχνος ανταγωνισμού δεν υφίσταται και οι ρόλοι είναι διακριτοί εξαρχής: μαζί στις μεταγραφές αλλά μόνος του ο Πορτογάλος και στις προπονήσεις και σε όλα τα αγωνιστικής φύσης ζητήματα, μόνο του ο Βόσνιος σε όλα τα υπόλοιπα. Ο κ. Βέλιτς δεν έχει την παρεμβατικότητα του κ. Βέλιμιρ Ζάετς προς τον κ. Γιτζάκ Σουμ. Ο κ. Πεσέιρο δεν είναι υποχρεωμένος να συζητεί εκατοντάδες ώρες με τον κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη επί παντός επιστητού, όπως έκανε ο κ. Αλμπέρτο Μαλεζάνι λόγω της απουσίας τεχνικού διευθυντή. Και έχει δίπλα του το δικό επιτελείο, κάτι που δεν είχε ο Ιταλός! Η επίδραση της «χημείας» είναι καθοριστική ως... επιστήμης στο ποδόσφαιρο!

* Τα κατορθώματα του κόουτς Ζοζέ

Αν συνεχίσει με την ίδια μεθοδολογία και την ίδια αποτελεσματικότητα, ο κ. Πεσέιρο μπορεί να γράψει ιστορία με το rotation (κυκλική χρησιμοποίηση των παικτών) που εφαρμόζει. Αλλά αυτό στο οποίο έχουν επικεντρωθεί όλοι δεν είναι ο μοναδικός «μικρός άθλος» του. Αναλυτικά και συνοπτικά λοιπόν...

1. Σταδιακά, παρ' ότι δεν κουβαλούσε τα παράσημα ούτε του κ. Μαλεζάνι ως τεχνικού ούτε του κ. Βίκτορ Μουνιόθ ως πρώην ποδοσφαιριστή, ο κ. Πεσέιρο απέκτησε κύρος στα αποδυτήρια. Βρήκε τον τρόπο να είναι τόσο αυστηρός και τόσο φιλικός όσο πρέπει. Πειστικός κατέστη στα μάτια των περισσότερων παικτών λόγω της βελτίωσης της ομάδας και των θετικών αποτελεσμάτων.

2. Η ακριβοδίκαιη κρίση του αναγνωρίζεται από τους περισσότερους Πράσινους. Κέρδισε πολλούς πόντους όταν άφησε στον πάγκο τον (προβεβλημένο, φορμαρισμένο και δική του μεταγραφική επιλογή) Νταμ Ν' Ντόι στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης επειδή ο Σενεγαλέζος δεν ήταν ομαδικός στο προηγούμενο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Από τον πάγκο και την κερκίδα έχουν περάσει αστέρια και αστεράκια, νέοι και παλιοί, μικροί και μεγάλοι: Σαλπιγγίδης, Γκούμας, Παπαδόπουλος, Ιβανσιτς, Μόρις, Ν' Ντόι, Καραγκούνης, Φύσσας, Μάλαρτζ, Βύντρα, Σαριέγκι, Μάντζιος, όλοι!

3. Προσπαθεί να εκμαιεύσει από κάθε παίκτη τα χαρίσματά του, χωρίς να του ζητεί περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει, αλλά τέλεια εφαρμογή αυτών στα οποία μπορεί να ανταποκριθεί. Δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον Παπαδόπουλο και τον Μάντζιο ως «δεκάρι», δεν ζήτησε από τον Βύντρα και τον Φύσσα επελάσεις ούτε από τον Τζιόλη περίτεχνες ντρίμπλες ούτε από τον Ιβανσιτς σπριντ κατοστάρη! Ζητεί όμως ομαδική δουλειά και ενσυνείδητη υποταγή στις θεμελιώδεις αρχές του παιχνιδιού που καθορίζει εκείνος: ζώνη στην άμυνα, κοντινές αποστάσεις των γραμμών, γρήγορη σκέψη, γρήγορες πάσες, πρέσινγκ από όλους και αξιοποίηση των επιθετικών με την μπάλα κάτω.

4. Ξέρει πού βρίσκεται. Χαρακτηριστική η δήλωσή του στην «Α´ Bola», αθλητική εφημερίδα της πατρίδας του: «Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος, λόγω του μεγαλείου του και παρά το γεγονός ότι έχει μόνο ένα πρωτάθλημα τα τελευταία 11 χρόνια, να παλεύει για όλους τους εγχώριους τίτλους. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ζει από τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα. Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Αγγλία. Σε όλες τις χώρες όπου υπάρχει ποδόσφαιρο, και ειδικά στη Νότια Ευρώπη, εκεί δηλαδή όπου υπάρχει πίεση και οι άνθρωποι ενθουσιάζονται με την μπάλα, το μέλλον εξαρτάται πολύ από τα αποτελέσματα που παίρνουμε τώρα».
Τα βασικά λάθη και οι «παγίδες» που απέφυγε

Ασφαλώς ο κόουτς Πεσέιρο δεν είναι αλάνθαστος. Επί παραδείγματι, στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης ορισμένες από τις επιλογές του πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα έπαιξαν τον δικό τους σημαντικό ρόλο στην κακή απόδοση του Παναθηναϊκού, ανεξάρτητα από το τελικό ανεπιτυχές (ήττα 1-0) αποτέλεσμα. Πολύ περισσότερα όμως ήταν τα λάθη και οι «παγίδες» που έχει αποφύγει ως τώρα, τα οποία αναφέρονται κυρίως σε ζητήματα συμπεριφοράς, χειρισμών, δηλώσεων και όχι σε ποδοσφαιρικές επιλογές.

1. Προτού καταστεί σαφές στη συνείδηση όλων των παικτών ότι σχεδόν άπαντες θα πάρουν γεύση από πάγκο, διότι αυτό θεωρεί ο προπονητής πιο ωφέλιμο για την ομάδα, δεν άφησε τους ποδοσφαιριστές να... αναρωτιούνται τι συμβαίνει όταν βρίσκονταν αίφνης έπειτα από μια καλή εμφάνιση εκτός ενδεκάδας. Παράλληλα δεν άφησε στην... τύχη τους (και στην απογοήτευσή τους) όσους δεν επιλέγονταν συχνά για την ενδεκάδα. Συζητούσε και συζητεί μαζί τους σε ατομικό επίπεδο επιδιώκοντας να μπει στο μυαλό κάθε παίκτη, να του εξηγήσει το σκεπτικό και τις ιδέες του τόσο για τον ίδιο όσο και για το σύνολο.

2. Σε μια χώρα όπου αγαπημένο ποδοσφαιρικό χόμπι είναι η ενασχόληση με τη διαιτησία, από την αρχή ο κ. Πεσέιρο ξεκαθάρισε ότι δεν μιλάει γι' αυτό το θέμα με την εξής αφοπλιστικά ειλικρινή τοποθέτηση: «Σέβομαι όλους τους διαιτητές, είναι δύσκολο το έργο τους και πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Δεν έχω αναφερθεί ποτέ στη διαιτησία. Διότι αν δεν μπορείς να μιλάς όταν ευνοείσαι, δεν πρέπει να μιλάς και όταν αδικείσαι»!

3. Δεν υπερβάλλει μετά από νίκες και καλές εμφανίσεις, μετά από νίκες με κακή απόδοση, μετά από την ήττα στην Τρίπολη. Μετά τα τρίποντα επί του ΠΑΟΚ και του Ατρόμητου επί παραδείγματι αφιέρωσε πολύ περισσότερο χρόνο στις δηλώσεις και στην ομιλία του προς τους παίκτες στα κακώς κείμενα της απόδοσης του Παναθηναϊκού, ενώ μετά το ματς με τον Αστέρα δεν... κατατρόπωσε τους ποδοσφαιριστές. Αυτό ήταν. Ξέφυγε από την εσωστρέφεια και την ανακύκλωση μιζέριας, κοίταξε μπροστά και... τέλος!

4. Δεν έκανε «σημαία» του (ούτε κρύφτηκε πίσω από) τα πάμπολλα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω απώλειας τραυματισμένων παικτών στην αρχή της σεζόν (χωρίς έξι παίκτες στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό!). Επίσης δεν επικαλέστηκε το μικρό συγκριτικά με του Ολυμπιακού εφετινό μπάτζετ για μεταγραφές. Ολα αυτά μεταδόθηκαν θετικά σε διοικούντες, παίκτες και φίλαθλη κοινή γνώμη.

ΠΗΓΗ:ΒΗΜΑ<<ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΕΤΗΣ>>